Bijgaand geluid kunt u zelf hierboven harder/zachter zetten
In ieders leven gebeuren er dingen die ons in de greep houden van angst en gepieker. Vaak gaat dit over kwesties als relaties, werk, gezondheid, veiligheid & zekerheid, geld, verlies, het maken van keuzes, het niet kunnen omgaan met de minder leuke kanten van onszelf en anderen, etc. Het meegaan in, en uitvergroten van de daaraan gekoppelde emoties en gedachten maken dat we behoorlijk van slag kunnen raken.
Eigenlijk is de kern van ieder menselijk probleem terug te brengen tot een simpel gegeven: Verzet. Weerstand tegen de onprettige of pijnlijke ervaring die er op dat moment is. Hoewel we weten dat er twee kanten zijn aan dezelfde medaille van het leven, de yin en yang kant die het universum in evenwicht houdt, willen we toch, bewust of onbewust, alleen de zonnige kant zien en vasthouden, en het tegendeel, dat ons angstig en onzeker maakt, vooral uit de weg gaan.
Het geheim is om eenvoudig te ontspannen in dat wat er is en er geen strijd mee aan te gaan. Een natuurlijke overgave aan dat wat er in het moment is. Acceptatie is geen vaardigheid om aan te leren, het is de essentie van dat wat u al ten diepste bent; het stille bewustzijn dat onpartijdig en zonder oordeel ruimte geeft en alles verwelkomt wat er in opkomt.
Wanneer een onprettig gevoel er simpelweg mag zijn en Familie Van Blommestein Huis-Boeddha worden doorvoeld, zonder dat het denken daar meteen een beladen verhaal aan vastkoppelt, dan kan de emotie een voertuig worden om weer "thuis" te komen in onze kalmte, ons evenwicht en onze stille kracht. Emoties willen louter gezien en gevoeld worden, daarna zullen ze vanzelf weer oplossen.
Vanuit dit perspectief is het alsof u als toeschouwer met een zekere afstand de stroom van het denken observeert en ziet dat u uiteindelijk niet uw gedachten en gevoelens bent, maar de waarnemer hiervan. het wordt dan volkomen helder dat ze niet meer zijn dan vluchtige verschijnselen die komen en gaan in wat u ten diepste bent, het stille bewustzijn waarin alles wat via de zintuigen binnen komt, ongevraagd opborrelt en daar weer in verdwijnt, of als lege zeepbellen uit elkaar spatten. De zuivere geest, wat u ten diepste bent, weerspiegelt alleen maar, net als het filmdoek niet aangetast wordt door de filmbeelden die erop worden geprojecteerd. Wat dan overblijft is vrede en gelijkmoedigheid. Ongeacht wolken, zonnige perioden, regen of orkanen, daarachter schuilt altijd de heldere geest als een volle maan.
Moge de vrucht van uw beoefening een zegen zijn voor uzelf en voor het welzijn van degenen om u heen.
--------------------------------
Varen in een leeg bootje (Nieuwjaarswoordje 2016)
Dit universum en dus ook onze wereld is het speelveld van twee tegenpolen. Er is niets wat zijn tegenpool niet kent, denk aan dag en nacht, koude/warmte, man/vrouw, oorlog/vrede, etc. Deze twee krachten yin en yang, zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden als de twee kanten van dezelfde medaille. Tussen deze twee polen is er een ‘heen en weer’ gaande stroom waarbij ze elkaar scheppen, aanvullen en in elkaar overgaan, altijd bewegend in de richting van evenwicht. Denk aan de dag die langzaam over gaat in Witte Huis-Tara de nacht en weer naar dag.
In onszelf ervaren we ook deze tegenpolen: gezondheid en ziekte, blijheid en verdriet, voor- en tegenspoed, eer en schande, en alle mogelijke variaties daartussen. We leven tussen het verlangen en hoop op het ene en de vrees voor het andere, maar verliezen uit het oog dat het een niet zonder het ander kán bestaan.
Om rust en harmonie in onszelf te vinden is het nodig om ons bootje leeg te maken en een lege koers te varen, met weinig schommelingen, verbonden met onze kern en dichtbij het midden. Wat betekent dat en hoe moeten we dat doen?
Het lege bootje symboliseert het denken, dat los is gekomen van het aangeleerde reactiepatroon: de dingen automatisch een stempel te geven, goed of af te keuren, iets wel of niet te willen, over alles een oordeel te hebben. Het niet doorzíen van deze reactiepatronen is wat ons gevangen houdt in de nooit eindigende maalstroom van het denken. Denken is belangrijk en nuttig voor praktische zaken en om kennis op te doen, maar noch het denken, noch verstandelijk opgedane kennis leiden tot dieper inzicht en wijsheid.
Een leeg bootje betekent, dat je niet ín hoeft te gaan op elke gedachte of indruk die zich aandient. Koppel er niet direct een emotie aan vast. Gedachten zijn onpersoonlijker en leger dan je denkt. Wees niet bang om in een leeg bootje te varen. Leeg zijn in je hoofd betekent zeker niet een toestand van onwetendheid of onverschilligheid. Precies het tegenovergestelde is wat er gebeurt. Hoe meer je los kunt komen van het automatische reageren op alles wat er in je hoofd opkomt en hoe minder jij je gedachten persoonlijk maakt, hoe beter je het leven aan zult kunnen. Hoe makkelijker het wordt je innerlijke stem te horen en er met wijsheid naar te handelen.
We kunnen proberen te leven vanuit onze kern, onze bron, met de beide benen stevig verankerd in de realiteit van het bestaan, gelijkmoedig de middenweg bewandelend, tussen de beide polen van voor en tegenspoed. Vanuit de bron beweegt het leven als een oceaan, continu in beweging, eb en vloed. Als golven die oprijzen uit de zee, zijn ook wij een expressie van deze zelfde levensstroom. De bron, de zee en de golf zijn eender. Wij máken niet een beweging, wij zíjn van nature beweging, altijd op weg naar evenwicht.
Het is heilzaam als we leren om met onze aandacht in het hier en nu te leven, niet stil te blijven staan bij wat geweest is, ons ook geen onnodige zorgen te maken over de toekomst, die alleen denkbeeldig in onze gedachten bestaat, bewust niet méér op onze schouders te nemen dan wat we aan kunnen. Ook toestaan, als een stille afspraak met onszelf, dat al wat zich tot nu toe aan emotionele ballast her en der in het lichaam heeft vastgehecht, via de natuurlijk stromende bewegingsoefeningen, op zachte en geleidelijke manier mag losweken en oplossen.
Om in het leven met gelijkgestemde mensen samen te mogen zijn is een groot geluk en een betekenisvol geschenk. Laten we daar kracht uit putten en elkaar steunen in het steeds verder ontwikkelen van onze heilzame menselijke kwaliteiten. Door met geduld, aanvaarding, begrip, liefdevolle vriendelijkheid, mededogen en medevreugde met onze omgeving om te gaan, zullen we individueel, en met elkaar sterker, meer gelijkmoedig en in harmonie, in het leven staan.
Ik wens jullie voor het komend jaar diepe vreugde, een goede gezondheid, wind in de zeilen en dat jullie, ook ondanks eventuele tegenslagen, toch steeds lichter door het leven mogen stappen.
Dit universum en dus ook onze wereld is het speelveld van twee tegenpolen. Er is niets wat zijn tegenpool niet kent, denk aan dag en nacht, koude/warmte, man/vrouw, oorlog/vrede, etc. Deze twee krachten yin en yang, zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden als de twee kanten van dezelfde medaille. Tussen deze twee polen is er een ‘heen en weer’ gaande stroom waarbij ze elkaar scheppen, aanvullen en in elkaar overgaan, altijd bewegend in de richting van evenwicht. Denk aan de dag die langzaam over gaat in Witte Huis-Tara de nacht en weer naar dag.
In onszelf ervaren we ook deze tegenpolen: gezondheid en ziekte, blijheid en verdriet, voor- en tegenspoed, eer en schande, en alle mogelijke variaties daartussen. We leven tussen het verlangen en hoop op het ene en de vrees voor het andere, maar verliezen uit het oog dat het een niet zonder het ander kán bestaan.
Om rust en harmonie in onszelf te vinden is het nodig om ons bootje leeg te maken en een lege koers te varen, met weinig schommelingen, verbonden met onze kern en dichtbij het midden. Wat betekent dat en hoe moeten we dat doen?
Het lege bootje symboliseert het denken, dat los is gekomen van het aangeleerde reactiepatroon: de dingen automatisch een stempel te geven, goed of af te keuren, iets wel of niet te willen, over alles een oordeel te hebben. Het niet doorzíen van deze reactiepatronen is wat ons gevangen houdt in de nooit eindigende maalstroom van het denken. Denken is belangrijk en nuttig voor praktische zaken en om kennis op te doen, maar noch het denken, noch verstandelijk opgedane kennis leiden tot dieper inzicht en wijsheid.
Een leeg bootje betekent, dat je niet ín hoeft te gaan op elke gedachte of indruk die zich aandient. Koppel er niet direct een emotie aan vast. Gedachten zijn onpersoonlijker en leger dan je denkt. Wees niet bang om in een leeg bootje te varen. Leeg zijn in je hoofd betekent zeker niet een toestand van onwetendheid of onverschilligheid. Precies het tegenovergestelde is wat er gebeurt. Hoe meer je los kunt komen van het automatische reageren op alles wat er in je hoofd opkomt en hoe minder jij je gedachten persoonlijk maakt, hoe beter je het leven aan zult kunnen. Hoe makkelijker het wordt je innerlijke stem te horen en er met wijsheid naar te handelen.
We kunnen proberen te leven vanuit onze kern, onze bron, met de beide benen stevig verankerd in de realiteit van het bestaan, gelijkmoedig de middenweg bewandelend, tussen de beide polen van voor en tegenspoed. Vanuit de bron beweegt het leven als een oceaan, continu in beweging, eb en vloed. Als golven die oprijzen uit de zee, zijn ook wij een expressie van deze zelfde levensstroom. De bron, de zee en de golf zijn eender. Wij máken niet een beweging, wij zíjn van nature beweging, altijd op weg naar evenwicht.
Het is heilzaam als we leren om met onze aandacht in het hier en nu te leven, niet stil te blijven staan bij wat geweest is, ons ook geen onnodige zorgen te maken over de toekomst, die alleen denkbeeldig in onze gedachten bestaat, bewust niet méér op onze schouders te nemen dan wat we aan kunnen. Ook toestaan, als een stille afspraak met onszelf, dat al wat zich tot nu toe aan emotionele ballast her en der in het lichaam heeft vastgehecht, via de natuurlijk stromende bewegingsoefeningen, op zachte en geleidelijke manier mag losweken en oplossen.
Om in het leven met gelijkgestemde mensen samen te mogen zijn is een groot geluk en een betekenisvol geschenk. Laten we daar kracht uit putten en elkaar steunen in het steeds verder ontwikkelen van onze heilzame menselijke kwaliteiten. Door met geduld, aanvaarding, begrip, liefdevolle vriendelijkheid, mededogen en medevreugde met onze omgeving om te gaan, zullen we individueel, en met elkaar sterker, meer gelijkmoedig en in harmonie, in het leven staan.
Ik wens jullie voor het komend jaar diepe vreugde, een goede gezondheid, wind in de zeilen en dat jullie, ook ondanks eventuele tegenslagen, toch steeds lichter door het leven mogen stappen.